اینترنت آسیا-آفریقا-اروپا-1 کابل 15500 مایل در امتداد بستر دریا را طی می کند و هنگ کنگ را به مارسی، فرانسه متصل می کند. همانطور که از طریق دریای چین جنوبی و به سمت اروپا عبور می کند، این کابل به بیش از ده ها کشور، از هند تا یونان، به اینترنت کمک می کند. هنگامی که کابل در 7 ژوئن قطع شد، میلیون‌ها نفر در حالت آفلاین قرار گرفتند و با قطعی موقت اینترنت مواجه شدند.
این کابل که به نام AAE-1 نیز شناخته می شود، در جایی که برای مدت کوتاهی از روی زمین از مصر عبور می کرد، قطع شد. در این حادثه یک کابل دیگر نیز آسیب دید که علت خسارت مشخص نیست. با این حال، تاثیر آنی بود. روزالیند توماس، مدیر عامل مدیریت بین‌المللی SAEx، که قصد دارد کابل زیردریایی جدیدی ایجاد کند که آفریقا، آسیا و ایالات متحده را به هم متصل می‌کند، می‌گوید: «این حدود هفت کشور و تعدادی از خدمات فوق‌العاده را تحت تأثیر قرار داد. بدترین وضعیت اتیوپی بود که 90 درصد اتصال خود را از دست داد و پس از آن سومالی نیز 85 درصد بود. تحلیل‌های بعدی نشان داد که سرویس‌های ابری متعلق به گوگل، آمازون و مایکروسافت همگی مختل شدند.
در حالی که اتصال ظرف چند ساعت برقرار شد، این اختلال شکنندگی بیش از 550 کابل اینترنت زیردریایی جهان، به‌علاوه نقش بزرگ مصر و دریای سرخ مجاور آن در زیرساخت اینترنت را برجسته می‌کند. شبکه جهانی کابل‌های زیرآبی بخش بزرگی از ستون فقرات اینترنت را تشکیل می‌دهد و اکثر داده‌ها را در سراسر جهان حمل می‌کند و در نهایت به شبکه‌هایی متصل می‌شود که برج‌های سلولی و اتصالات Wi-Fi را تامین می‌کنند. کابل های زیر دریا، نیویورک را به لندن و استرالیا را به لس آنجلس متصل می کند.
16 عدد از این کابل‌های زیردریایی – که اغلب ضخیم‌تر از شیلنگ نیستند و در برابر آسیب‌های ناشی از لنگر کشتی‌ها و زلزله‌ها آسیب‌پذیر هستند – 1200 مایل از دریای سرخ عبور می‌کنند و قبل از پریدن از روی خشکی در مصر و رسیدن به دریای مدیترانه، اروپا را به آسیا. در دو دهه گذشته، این مسیر به عنوان یکی از بزرگترین نقاط انسداد اینترنت در جهان و مسلماً آسیب پذیرترین مکان اینترنت روی زمین ظاهر شده است. (این منطقه که کانال سوئز را نیز در بر می گیرد، یک نقطه خفه کننده جهانی برای حمل و نقل و جابجایی کالا است. هنگامی که کشتی کانتینری هرج و مرج به وجود آمد. همیشه داده شده است در سال 2021 در کانال گیر کردم.)
نیکول استاروسیلسکی، دانشیار رسانه، فرهنگ و ارتباطات در دانشگاه نیویورک و نویسنده کابل‌های زیردریایی، می‌گوید: «هرجا نقاط خفه‌ای وجود دارد، نقاط شکست نیز وجود دارد». از آنجایی که این مکان محل تمرکز شدید جنبش جهانی است، آن را نسبت به بسیاری از مکان‌های سراسر جهان آسیب‌پذیرتر می‌کند.»
این منطقه اخیراً مورد توجه پارلمان اروپا نیز قرار گرفته است که در گزارش ژوئن آن را به عنوان خطری برای قطع گسترده اینترنت مورد توجه قرار داده است. در این گزارش آمده است: «حیاتی ترین گلوگاه برای اتحادیه اروپا مربوط به عبور بین اقیانوس هند و مدیترانه از طریق دریای سرخ است، زیرا اتصال اصلی به آسیا از این مسیر انجام می شود.
طرح هرمی
مصر را بر روی نقشه کابل های اینترنت زیر دریای جهان نگاه کنید و بلافاصله مشخص می شود که چرا کارشناسان اینترنت برای سال ها نگران این منطقه بوده اند. 16 کابل در این منطقه از طریق دریای سرخ و زمین لمسی در مصر متمرکز شده اند، جایی که آنها یک سفر 100 مایلی را در سراسر کشور انجام می دهند تا به دریای مدیترانه برسند. (نقشه های کابل مکان دقیق کابل ها را نشان نمی دهند.)
تخمین زده می شود که حدود 17 درصد از ترافیک اینترنت جهان از طریق این کابل ها عبور می کند و از مصر عبور می کند. آلن مولدین، مدیر تحقیقات شرکت تحقیقاتی بازار مخابرات TeleGeography، می‌گوید سال گذشته ظرفیت این منطقه 178 ترابیت یا 178،000،000 مگابیت بر ثانیه بود – متوسط سرعت اینترنت خانگی ایالات متحده 167 مگابیت بر ثانیه است.