با این حال، در بسیاری از موارد، اجازه دادن به کامپیوتر بر روی مسیر پروژه، به جای ساختن چند جمله انتخابی، می‌تواند شبیه این باشد که کامپیوتر را کنترل کنید، در حالی که واقعاً می‌خواهید احساس مسئولیت کنید. برنامه ریزی نیز می تواند لذت بخش باشد. برنامه‌ریزی – و من شامل فرآیندهایی مانند کشف نقاط طرح، پایان‌ها و آغازین، و همچنین هر نوع فعالیتی در سطحی بالاتر از نوشتن واقعی هستم – چیزی است که بسیاری از نویسندگان آن را بخش دشوار، فکری و جالب کار خود می‌دانند. بخشی که به طور منحصر به فردی احساس انسان می کند. فهمیدن اینکه یک شعر چگونه باید به پایان برسد دشوار است، اما برخی از کارهای دشوار وجود دارد که از انجام آنها لذت می بریم. دستاورد رسیدن به پایان یک صحنه ممکن است تنها به دلیل تلاش برای انجام آن توسط خودتان باشد.
در مورد عمل دشوار دریافت کلمات در صفحه چطور؟ در تحقیقات روانشناسی شناختی، این اغلب “ترجمه” نامیده می شود، زیرا ما ایده های بی شکل را به کلمات گسسته ترجمه می کنیم. اکثر نویسندگان، یا واقعاً اکثر افرادی که مجبور به نوشتن هستند، احساس خالی شدن ذهن را می دانند. یک نویسنده معمولی خود را از این ترس آموزش می دهد، اما مهم نیست که چند بار کلماتی را در صفحه قرار داده اید، مطمئناً با آن لحظه ای روبرو خواهید شد که نمی دانید بعد از آن چه می آید. این به معنای واقعی کلمه وظیفه ای است که اکثر سیستم های کامپیوتری برای انجام آن آموزش دیده اند: پیش بینی آنچه بعدا می آید.
نقش سیستم‌های نوشتاری هوش مصنوعی به‌عنوان دوستان تهیه‌کننده پیش‌نویس، فاصله زیادی با نحوه دریافت کمک نویسندگان دارد، اما تا کنون این بزرگترین نقطه فروش و مورد استفاده آنها است. اکثر ابزارهای نوشتاری موجود امروزی، پیش نویسی را برای شما انجام می دهند، یا با ادامه دادن از جایی که کار را ترک کردید یا با پاسخ دادن به یک دستورالعمل خاص تر. SudoWrite، یک ابزار محبوب نوشتن هوش مصنوعی برای رمان‌نویسان، همه این‌ها را با گزینه‌هایی برای «نوشتن» از جایی که متوقف کردید، «توصیف» یک اسم برجسته یا ایده‌های «طوفان فکری» بر اساس موقعیتی که شما توصیف می‌کنید، انجام می‌دهد. سیستم‌هایی مانند Jasper.ai یا Lex پاراگراف یا نسخه پیش‌نویس شما را بر اساس دستورالعمل‌ها تکمیل می‌کنند، و Laika مشابه است اما بیشتر بر داستان‌های تخیلی و درام متمرکز است.
این ابزارها خوب هستند و بهتر می شوند. یک سیستم نوشتن هوش مصنوعی بیشتر از متنی که هر شخص می تواند بخواند استفاده می کند و توانایی آن برای تکیه بر موارد غیرمنتظره می تواند برای نویسندگانی که به دنبال ایجاد احساس تازگی در نوشته خود هستند عالی باشد. متن تولید شده توسط رایانه به نوشتن خودکار یا یک طوطی خوب خوانده شده اما آشفته تشبیه شده است که به آن توانایی هایی تقریباً مماس با نویسندگان انسانی می دهد، شاید حتی توانایی های مکمل.
با این حال، جالب است که بسیاری از سیستم‌های نوشتاری هوش مصنوعی برای تکمیل جمله ما یا پیش‌بینی جمله بعدی ما ایجاد شده‌اند، زیرا وقتی با نویسنده‌ها در مورد چیزی که معمولاً می‌خواهند کمک کنند صحبت می‌کنم، هیچ‌کس در مورد اینکه از شخصی بخواهد برای آنها بنویسد صحبت نمی‌کند. . این روشی نیست که نویسندگان معمولاً در مورد کارشان با مردم ارتباط برقرار می کنند، حتی اگر رایانه ها در آن بهترین هستند و در حال حاضر بیشتر برای آن استفاده می شوند. در حالی که برخی از نویسندگان مشتاق دریافت جملات در صورت تقاضا هستند، برخی دیگر تردید دارند که اجازه دهند یک موجود خارجی کلمات آنها را انتخاب کند. همانطور که چندین نویسنده به من گفتند، وقتی چیزی در صفحه باشد، تصور چیز دیگری کمی سخت تر است. این یکی از دلایلی است که بسیاری از نویسندگان دوست ندارند در ابتدای پروژه بازخورد دریافت کنند. کار بسیار ظریف است، آنها باید این ایده را تقویت کنند تا دیگران بتوانند پتانسیل آن را ببینند. یک رایانه، در حالی که صراحتاً قصد خود را بیان نمی کند، می تواند قصد نویسنده را مختل کند. و دیگر نویسندگان به سادگی به نشستن و بیان هزاران کلمه افتخار می کنند. مثل ورزش است. شما باید آن را ادامه دهید، در غیر این صورت مهارت های شما تحلیل می رود.