ساخت برنامه های کاربردی متاورس جهانی و مقیاس پذیر

قبلاً در مورد فرصت زیرساختی تریلیون دلاری که با ساخت متاورس به دست می‌آید صحبت کردیم – و در واقع بسیار بزرگ است. اما در مورد برنامه‌هایی که در بالای این زیرساخت جدید اجرا می‌شوند چطور؟

اپلیکیشن های متاورس با برنامه های سنتی وب یا موبایلی که امروزه به آن عادت کرده ایم بسیار متفاوت خواهند بود. به عنوان مثال، آنها بسیار فراگیرتر و تعاملی تر خواهند بود و خطوط بین دنیای مجازی و فیزیکی را محو می کنند. و به دلیل ماهیت پراکنده متاورژن، آنها همچنین باید بتوانند در سطح جهانی مقیاس شوند – کاری که قبلاً هرگز در این سطح انجام نشده است.

در این مقاله، دیدگاه یک توسعه‌دهنده را بررسی می‌کنیم و بررسی می‌کنیم که برای ساختن برنامه‌های کاربردی متاورس جهانی و مقیاس‌پذیر چه چیزی لازم است.

همانطور که می دانید، متاورس بسیار متفاوت از وب یا برنامه های موبایلی که امروز داریم کار می کند. برای یکی، توزیع شده است، به این معنی که هیچ سرور مرکزی وجود ندارد که همه چیز را کنترل کند. این چند پیامد برای توسعه دهندگان دارد:

• آنها باید بتوانند با داده هایی که در بسیاری از سرورها (یا “گره ها”) مختلف پخش شده اند به صورت غیرمتمرکز مقابله کنند.
• آنها باید بتوانند با کاربرانی که در بسیاری از سرورهای مختلف پراکنده شده اند، برخورد کنند.
• آنها باید بتوانند با این واقعیت کنار بیایند که هر کاربر ممکن است تجربه متفاوتی از متاورس داشته باشد، بر اساس موقعیت مکانی خود و دستگاه هایی که از آنها استفاده می کنند، زیرا همه از راه اندازی فناوری یکسانی برخوردار نیستند، و این امر بسیار مهم است. نقشی در چگونگی تجربه متاورس توسط هر کاربر دارد.

این چالش ها حل نشدنی نیستند، اما نیاز به تفکر متفاوتی در مورد توسعه اپلیکیشن دارند. بیایید نگاهی دقیق تر به هر یک بیاندازیم.

کنترل و دستکاری داده ها

در یک وب یا برنامه تلفن همراه سنتی، تمام داده ها در یک سرور مرکزی ذخیره می شوند. این باعث می شود توسعه دهندگان پرس و جو و دستکاری آن داده ها را آسان کنند زیرا همه چیز در یک مکان است.

با این حال، در یک ابر جهان توزیع شده، داده ها در سرورهای مختلف زیادی پخش می شوند. این بدان معنی است که توسعه دهندگان باید راه های جدیدی برای پرس و جو و دستکاری داده هایی که در مرکز قرار ندارند بیابند.

یکی از راه های انجام این کار از طریق خود بلاک چین است. همانطور که می دانید این دفتر کل توزیع شده در بسیاری از سرورهای مختلف پخش شده است و به توسعه دهندگان اجازه می دهد تا داده ها را به صورت غیرمتمرکز جستجو و دستکاری کنند.

راه دیگر برای مقابله با چالش داده ها از طریق آنچه به عنوان «شبکه های تحویل محتوا» (CDN) شناخته می شود، است. اینها شبکه هایی از سرورها هستند که برای ارائه محتوا به کاربران به شیوه ای سریع و کارآمد طراحی شده اند.

CDN ها اغلب برای ارائه محتوای وب استفاده می شوند، اما می توان از آنها برای ارائه محتوای متاورس نیز استفاده کرد. این به این دلیل است که CDN ها برای مقابله با حجم زیادی از داده ها طراحی شده اند که باید به سرعت و کارآمد تحویل داده شوند – چیزی که برای برنامه های کاربردی متاورس ضروری است.

کاربران و دستگاه ها

چالش دیگری که توسعه دهندگان باید با آن روبرو شوند این واقعیت است که کاربران و دستگاه ها نیز در سرورهای مختلف بسیار گسترده هستند. این بدان معنی است که توسعه دهندگان باید راه هایی را برای ارائه محتوا به کاربران به شیوه ای کارآمد و مؤثر بیابند.

یکی از راه های انجام این کار استفاده از “آینه” است. آینه ها کپی هایی از محتوایی هستند که در سرورهای مختلف ذخیره می شوند. هنگامی که کاربر محتوا را درخواست می کند، به نزدیکترین آینه هدایت می شود که به بهبود عملکرد و کاهش تاخیر کمک می کند.

هنگامی که دستگاه کاربر قادر به اتصال به سروری نیست که محتوا را میزبانی می کند، راه دیگری برای ارائه محتوا از طریق “پراکسی ها” است. پروکسی ها سرورهایی هستند که از طرف دستگاه کاربر عمل می کنند و محتوا را از سروری که میزبان آن است واکشی می کنند.

این را می توان به روش های مختلفی انجام داد، اما یکی از راه های رایج استفاده از “پراکسی معکوس” است. در این حالت، سرور پروکسی بین دستگاه کاربر و سروری که محتوا را میزبانی می کند قرار می گیرد. پروکسی محتوا را از سرور واکشی می کند و سپس آن را به دستگاه کاربر تحویل می دهد.

مکان و دستگاه ها

همانطور که قبلا ذکر کردیم، تجربه هر کاربر از متاورس بر اساس موقعیت مکانی و دستگاهی که استفاده می کند متفاوت خواهد بود. این به این دلیل است که همه تنظیمات فنی یکسانی ندارند و این نقش اساسی در نحوه تجربه متاورس توسط هر کاربر دارد.

به عنوان مثال، شخصی که از هدست واقعیت مجازی استفاده می کند، تجربه ای کاملاً متفاوت با شخصی که فقط از رایانه رومیزی استفاده می کند، خواهد داشت. و کسی که در اروپا واقع شده است تجربه متفاوتی نسبت به کسی که در آسیا قرار دارد خواهد داشت.

اگرچه ممکن است واضح نباشد که چرا موقعیت جغرافیایی در چیزی که قرار است نامحدود است نقش داشته باشد، به این موضوع فکر کنید. اینترنت یک زیرساخت فیزیکی است که در سراسر جهان گسترده شده است. و اگرچه متاورس محدود به همان محدودیت‌های فیزیکی نیست، اما همچنان برای عملکرد به این زیرساخت متکی است.

این بدان معنی است که توسعه دهندگان باید موقعیت های جغرافیایی مختلف کاربران و دستگاه های خود را در نظر بگیرند و برنامه های خود را بر اساس آن طراحی کنند. آنها باید بتوانند بدون توجه به موقعیت مکانی آنها، محتوا را به سرعت و کارآمد به کاربران در سراسر جهان ارائه دهند.

مکان های جغرافیایی مختلف نیز قوانین و مقررات متفاوتی دارند. این چیزی است که توسعه دهندگان باید هنگام طراحی برنامه های کاربردی برای متاورس از آن آگاه باشند. آنها باید مطمئن شوند که برنامه های آنها با تمام قوانین و مقررات قابل اجرا مطابقت دارد.

توسعه اپلیکیشن

اکنون که به برخی از چالش‌هایی که توسعه‌دهندگان باید با آن‌ها دست و پنجه نرم کنند، نگاهی انداختیم، بیایید نگاهی به نحوه توسعه اپلیکیشن‌های متاورس بیندازیم. از آنجایی که متاورس مجازی است، نوع توسعه مورد نیاز با توسعه برنامه های کاربردی سنتی متفاوت است.

اولین کاری که توسعه دهندگان باید انجام دهند این است که یک “فضا” ایجاد کنند. فضا یک محیط مجازی است که برای میزبانی برنامه ها استفاده می شود.

فضاها با استفاده از ابزارهای مختلف ایجاد می شوند، اما محبوب ترین ابزار در حال حاضر Unity است، یک موتور بازی که برای ایجاد محیط های سه بعدی استفاده می شود.

هنگامی که یک فضا ایجاد شد، توسعه دهندگان باید آن را با محتوا پر کنند. این محتوا می تواند هر چیزی باشد، از مدل های سه بعدی گرفته تا فایل های صوتی.

مرحله بعدی انتشار فضا است. این بدان معناست که این فضا در اختیار سایر کاربران قرار می گیرد که می توانند از طریق انواع دستگاه های مختلف از جمله رایانه های رومیزی، لپ تاپ، تبلت و گوشی های هوشمند به فضا دسترسی داشته باشند.

در نهایت، توسعه دهندگان باید فضای خود را ارتقا دهند. این بدان معنی است که آنها باید فضای خود را برای کاربران بازاریابی کنند.

مقیاس پذیری برنامه ها

از آنجایی که وب 3.0 غیرمتمرکز است، مقیاس پذیری معمولاً بزرگترین چالش است زیرا استفاده از سرورهای سنتی تقریباً غیرممکن است. IPFS راه حلی است که می تواند به حل این مشکل کمک کند.

IPFS یک سیستم فایل توزیع شده است که برای ذخیره و اشتراک گذاری فایل ها استفاده می شود. IPFS شبیه بیت تورنت است، اما برای ذخیره سازی فایل به جای اشتراک گذاری فایل طراحی شده است.

IPFS یک سیستم همتا به همتا است، به این معنی که هیچ سرور مرکزی وجود ندارد. این باعث می شود IPFS بسیار مقیاس پذیر باشد زیرا هیچ نقطه ای از شکست وجود ندارد.

برای استفاده از IPFS، توسعه دهندگان باید آن را روی رایانه خود نصب کرده و فضای خود را به شبکه اضافه کنند. سپس سایر کاربران می توانند به آن دسترسی داشته باشند.

نکته پایانی در ساخت برنامه های کاربردی متاورس جهانی و مقیاس پذیر

برای پایان دادن به کار، فناوری ساخت برنامه های کاربردی متاورس مقیاس پذیر از قبل وجود دارد. اما هنوز هم خلاقیت زیادی لازم است تا همه آن ها به روشی کاربرپسند با هم کار کنند. نکته اصلی این است که مفاهیم زیر را در ذهن داشته باشید:

• متاورجه جهانی و غیرمتمرکز است
• کاربران از طریق دستگاه های مختلف به متاورس دسترسی خواهند داشت
• موقعیت مکانی و مدیریت دستگاه مهم هستند
• توسعه اپلیکیشن با توسعه سنتی متفاوت است
• مقیاس پذیری یک چالش است، اما IPFS می تواند کمک کند

واضح است که ما نمی‌توانیم یک سری مقاله درباره ساخت متاورس بدون بحث در مورد NFT داشته باشیم. در واقع، اینها ممکن است کلید ایجاد یک اثر جهانی، غیرمتمرکز و فراجهانی باشند. در مقاله بعدی، چگونگی استفاده از NFT ها در متاورس را بررسی خواهیم کرد.

با در نظر گرفتن این مفاهیم، ​​توسعه دهندگان قادر خواهند بود برنامه های کاربردی متاورس ایجاد کنند که هم کاربر پسند و هم مقیاس پذیر باشند.

دانیل سایتو مدیرعامل و یکی از بنیانگذاران StrongNode است