ساختن آینده ای سبزتر با ساختمان ها آغاز می شود

تبدیل جاه طلبی پایداری به عمل با ساختمان ها آغاز می شود. محیط ساخته شده بزرگ‌ترین تولیدکننده کربن است، حتی پیش از حمل‌ونقل و کشاورزی. در واقع، نزدیک به 40 درصد از انتشار کربن در جهان از املاک تجاری ناشی می شود و انتظار می رود کل ردپای این صنعت تا سال 2060 دو برابر شود.

با این حال، علیرغم تأثیرات زیست محیطی بسیار زیاد املاک و مستغلات، محیط ساخته شده تنها 5 درصد از سرمایه گذاری های فناوری آب و هوا را دریافت می کند. این یک فرصت استفاده نشده برای شرکت هایی است که به دنبال دستیابی به اهداف پایداری هستند.

بیشتر شرکت‌ها هنوز راهبردی را ایجاد نکرده‌اند که عملیات ساختمانی و اهداف بلندمدت آب و هوا را به هم مرتبط کند. فناوری پاسخی برای کسب‌وکارها برای رسیدن به صفر خالص در حرکت رو به جلو خواهد بود، از توسعه یک برنامه استراتژیک برای اتخاذ بهبود کارایی تا جایگزینی سیستم‌های قدیمی با سیستم‌های هوشمندتر و سبزتر.

ایجاد یک برنامه عملیاتی پایداری

ساختمان‌های سبز برای دهه‌ها بخشی از آگاهی جهانی بوده‌اند – از تشکیل شورای ساختمان سبز ایالات متحده (USGBC) در سال 1993 برای ارزیابی پایداری ساختمان‌ها، تا تعهد ساختمان‌های خالص کربن صفر جهانی WorldGBC در سال 2018 که از ساختمان و بخش ساخت و ساز برای کربن زدایی محیط ساخته شده

با این حال، با ادامه فعالیت‌های قدیمی انرژی و تجهیزات که مانع پیشرفت می‌شود، شرکت‌های کافی نقشه راه روشنی برای سبز کردن ساختمان‌های خود و رساندن املاک و مستغلات خود به انتشار کربن خالص ندارند.

اولین قدمی که شرکت‌ها باید بردارند، اجرای یک رویکرد مبتنی بر نتایج و داده‌محور برای اطلاع‌رسانی به اهداف و استراتژی بلندمدت خود است.

شرکت‌ها احتمالاً باید هزینه‌های قبض آب و برق ماهانه، مصرف انرژی، کارایی تجهیزات، مصرف آب، زباله‌های بازیافتی در مقابل زباله‌های دفن زباله و انتشار کربن را برای ایجاد یک خط پایه ارزیابی کنند. سپس می‌توانند از این خط پایه برای مقایسه عملکرد خود با معیارهای صنعت و شناسایی نقاط عطفی که می‌خواهند در مسیر صفر خالص برسند، استفاده کنند. با این حال، این فقط باید شروع اندازه گیری اثرات زیست محیطی باشد. سازمان‌ها باید عملکرد پایداری را به طور مداوم دنبال کنند تا بدانند چگونه به سمت اهداف خود پیش می‌روند و کجا باید در طول مسیر خود را تنظیم کنند.

از آنجا، سازمان‌ها باید یک طرح پایداری استراتژیک ایجاد کنند، اهداف و معیارهایی را بر اساس مکان‌هایی که داده‌ها به آن‌ها می‌گوید که اقدام کنند، ایجاد کنند.

استراتژی‌ها باید بر کاهش عملی مصرف و انتشار گازهای گلخانه‌ای در مجموعه املاک و مستغلات موجود و حصول اطمینان از کارآمد بودن پیشرفت‌های جدید تمرکز کنند و در صورت امکان از انرژی‌های تجدیدپذیر استفاده کنند. در واقعیت کنونی که بلایای آب و هوایی مکرر اتفاق می افتد و اتکای مداوم ما به سوخت های فسیلی به شدت بر سلامت مردم در سراسر جهان تأثیر می گذارد، این نوع زمینه سازی راه را برای آینده ای پایدارتر هموار می کند.

فناوری باید باعث پیشرفت شود

هنگامی که ما یک نقشه راه استراتژیک را تعیین می کنیم، وقت آن است که وارد تاکتیک ها و فناوری ها شویم.

ساختمان‌های سبز نیز ساختمان‌های هوشمندی هستند که ذاتاً دارای فناوری هستند تا تنظیماتی را در زمان واقعی انجام دهند که انتشار گازهای گلخانه‌ای را کاهش می‌دهد، از منابع به‌طور مؤثرتر استفاده می‌کند و عملکرد زیست‌محیطی و اقتصادی را بهینه می‌کند. پتانسیل فناوری برای کاهش بیشتر مصرف انرژی در ساختمان های تجاری موجود و جدید بسیار زیاد است. بر اساس گزارش آژانس حفاظت از محیط زیست ایالات متحده، به طور متوسط ​​30 درصد از انرژی مورد استفاده در ساختمان های تجاری هدر می رود.

خوشبختانه، ابزارهای جمع‌آوری و تحلیل داده‌های امروزی بیش از حد قادر به ارائه بینش‌هایی هستند که شرکت‌ها برای اتخاذ تصمیمات فعالانه نیاز دارند، از جمله:

• حسگرهای اینترنت اشیا که داده‌های بی‌درنگ در مورد مصرف انرژی، اشغال، تجهیزات و سیستم‌های ساختمان ارائه می‌کنند، می‌توانند به شرکت‌ها کمک کنند تا بدانند دقیقاً چه چیزی باید مورد توجه قرار گیرد.
• هوش مصنوعی می‌تواند از این بینش‌ها برای شناسایی نحوه راحت‌تر کردن فضاها در عین صرفه‌جویی در انرژی، بهبود کیفیت هوای داخل خانه و آوردن هوای تازه به داخل و ارائه توصیه‌های پیشگیرانه نگهداری برای جلوگیری از مشکلات آینده استفاده کند.

علاوه بر این، مقدار زیادی از انرژی یک ساختمان صرف گرمایش، سرمایش و روشنایی می شود – و فناوری باید در سبزتر و کارآمدتر کردن این فرآیندها نقش داشته باشد. تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که پایداری و کنترل‌های محیطی برترین فناوری‌هایی هستند که شرکت‌ها قصد دارند طی سه سال آینده در محل کار خود بکار گیرند. به عنوان مثال، فناوری ساخته شده برای روشنایی و راندمان تهویه مطبوع، اندازه گیری هایی را برای انجام تنظیمات میکرو در زمان واقعی و بهینه سازی مداوم تجهیزات انجام می دهد. این عملیات عصر جدید ساختمان ها، که توسط فناوری هدایت می شود، یک عامل مهم در توانایی املاک و مستغلات برای رسیدن به صفر خالص است.

امروزه سبز کردن ساختمان‌ها به فناوری هوشمندی مربوط می‌شود که محیط‌های ساخته‌شده با پایداری را تقویت می‌کند. بسیاری از فناوری‌ها و تنظیمات ساختمانی دیگر برای شرکت‌ها وجود دارد که باید هنگام ایجاد یا مقاوم‌سازی ساختمان‌های سبز، از کنترل‌های آب گرفته تا دستگاه‌های سایه‌بان خورشیدی، در نظر بگیرند. هر سازمانی باید تعیین کند که چه چیزی برای استراتژی ها و اهداف منحصر به فردش منطقی تر است.

آینده سبز سودآور است

توجه به این نکته مهم است که اگرچه ممکن است هزینه‌های اولیه بالاتری در رابطه با سبز کردن ساختمان وجود داشته باشد، اما این هزینه‌ها با کاهش هزینه‌های طولانی مدت چرخه عمر جبران می‌شوند.

مردم امروز نیز می خواهند در ساختمان های سبز زندگی و کار کنند. چنین ساختمان هایی نه تنها با تغییر اجتماعی به سمت صفر خالص همسو می شوند، بلکه برای سلامت مستاجر و بهره وری کارکنان نیز بهتر هستند. و فرصتی برای دستاوردهای بیشتر از افزایش تلاش‌های پایدار وجود دارد، با ساختمان‌های سبز هزینه کمتری برای بهره‌برداری، ماندگاری طولانی‌تر و افزایش ارزش در طول زمان.

در واقع، تحقیقات نشان می‌دهد که اقدامات مداخله‌ای با کربن صفر خالص (NZC) مستقیماً بر قیمت نهایی ساختمان تأثیر می‌گذارد و شکست در کربن‌زدایی منجر به ریسک مالی قابل‌توجهی می‌شود. برای بسیاری از ساختمان ها، دستیابی به اهداف کربن زدایی 2050 که در توافقنامه آب و هوای پاریس مطرح شده است، مبتنی بر مقاوم سازی فضاهای فعلی است که می تواند اجاره بیشتری را نیز به همراه داشته باشد، ریسک مالی را کاهش دهد و نرخ اشغال بالاتر و رضایت مستاجر را ایجاد کند.

حصول اطمینان از پایداری ساختمان ها باید اولویت اصلی استراتژی هر سازمانی باشد زیرا آنها شروع به برداشتن گام های ملموس در جهت کاهش انتشار گازهای گلخانه ای و رسیدن به صفر خالص می کنند. زمان ساختن آینده ای پایدارتر فرا رسیده است – و از خود ساختمان ها شروع می شود.

Ramya Ravichandar معاون محصولات پایداری در JLLT است.