در اواسط سال 2021، گابور Cselle یک دفترچه یادداشت 15 دلاری Moleskine خرید تا ایده هایی را برای استارت آپ های جدید طراحی کند. در صفحه اول، او “T2” نوشت و شروع به یادداشت برداری برای نسخه بهتر توییتر کرد. سیسل استارت آپ هایی را به گوگل و توییتر فروخته بود و در هر دو شرکت کار می کرد. (او در آن زمان برای دومین بار در گوگل بود، به عنوان مدیر در Area 120، انکوباتور استارتاپ آن.) اما او نمی توانست بفهمد که چگونه مردم را از “T1” – توییتر اصلی – دور کند و این ایده را تنظیم کرد. گذشته از.
سپس تصاحب توییتر توسط ایلان ماسک اتفاق افتاد که باعث شد مالک جدید آن بیش از نیمی از کارکنان توییتر را اخراج کند، جامعه را با توییت‌های بیگانه‌تر ترول کند و در مورد افزودن ویژگی‌هایی مانند ویدیوی طولانی مدت حدس و گمان بپردازد. Cselle که سرانجام تابستان گذشته گوگل را ترک کرد، می‌گوید: «این اساساً بدترین سناریو در مورد اینکه چگونه توییتر نباید اجرا شود بود. (او به موقع بیرون آمد: اخراج های ماه گذشته اساساً بودجه منطقه 120 را کاهش داد.) او احساس می کرد زمان دنبال کردن رویای T2 فرا رسیده است. او سرانجام وجه تمایز خود را داشت: نسخه او از توییتر بیشتر شبیه … توییتر به معنای کلاسیک بود. T2 کمتر یک بازسازی خواهد بود تا یک بازسازی، تلاشی برای بازپس گیری هیجان اولیه توییتر و ساختن از آنجا.
T2 که نام نهایی این محصول نخواهد بود، اکنون در نسخه آزمایشی بسیار محدودی عرضه می شود. نه نفر برای این شرکت کار می کنند، از جمله بنیانگذار Cselle، سارا اوه، که یک مدیر اجرایی در زمینه ایمنی کاربران برای فیس بوک و اخیراً توییتر بوده است. ماه گذشته T2 1.35 میلیون دلار از سرمایه‌گذاران دره سیلیکون دریافت کرد.
اما T2 تنها نیست. Cselle در یک WeWork شلوغ با مناظر دیدنی واقع در Salesforce Tower در سانفرانسیسکو با من صحبت می کند. شاید نیمی از متخصصان جوان باهوش که روی میزهای کار و مبل ها تایپ می کنند در حال ساخت اپلیکیشن های جدید رسانه های اجتماعی برای به چالش کشیدن توییتر یا سایر برنامه های اجتماعی هستند که جذابیت خود را در تعقیب مخاطبان انبوه و درآمد تبلیغاتی از دست داده اند. T2 با رقابت استارتاپی از Mastodon، Countersocial، Post، Hive Social و غیره روبرو است. همه آنها پیچش های متفاوتی در یک شبکه اجتماعی کوتاه دارند. هیچ یک از آنها به اندازه Cselle در ادعای کپی کردن چیزی که زمانی هیجان اصلی بود، کاملاً گستاخ نیستند.
Cselle می‌گوید: «مردم نمی‌توانند در برابر فریبندگی با فرمت مقاومت کنند، اما کار می‌کند. “مردم یک فرآیند پس زمینه در مغز خود دارند: یک چیز ترد 280 کاراکتری که می توانم در مورد این اتفاقی که به تازگی اتفاق افتاده بگویم چیست؟ چرا قاطی کردن با آن؟ و اگر بتوانید همان چیز ترد 280 کاراکتری را در مقابل افرادی که واقعاً به شما مرتبط هستند، دریافت کنید، چه؟ فکر می‌کنم این خیلی باحال باشد.»
همچنین می تواند چیزی را که در گذشته به نظر می رسد یک کشش گرانشی از شبکه های اجتماعی بودن شبکه های اجتماعی است، خنثی کند. پیگیری ویروسی بودن صمیمیت شخصی را کاهش داده است، و از آنجایی که مدل‌های تجاری شبکه‌های اولیه به شدت بر ارائه مخاطبین برای تبلیغ‌کنندگان تمرکز داشتند، به طور فزاینده‌ای به نسخه جدیدی از پخش تبدیل شدند. شبکه‌های اجتماعی زمانی روی شماره دانبار وسواس داشتند، این ادعا که انسان‌ها فقط می‌توانند با 150 نفر که خوب می‌شناسند تعامل معنادار داشته باشند. آنچه می دیدید با توجه به اینکه چه کسی را می شناختید یا چه کسی را می خواهید بیشتر بدانید تعیین می شد. اکنون متا، توییتر و بقیه به طور الگوریتمی شما را به «محتوای مورد علاقه‌تان» متصل می‌کنند، که به احتمال زیاد شامل تأثیرگذارانی است که تمام وقت خود را صرف ساختن راه‌هایی برای جلب توجه شما با محتوای خالی کالری می‌کنند. یا چیزهایی که شما را عصبانی می کند. سیسل می‌خواهد ساعت را به عقب برگرداند، انگار همه آن اتفاقات هرگز رخ نداده است. او می‌گوید: «این یک نوع یکپارچهسازی با سیستمعامل است. به یاد دارید که توییتر در سال 2007 چه حسی داشت، زمانی که افراد واقعی چیزهایی از زندگی خود را به اشتراک می گذاشتند و Tiktoks را ایربراش نمی کردند؟