چگونه فناوری می تواند از “فرهنگ کلاهبرداری” فاصله بگیرد

Crypto ممکن است جدیدترین فناوری مرتبط با قالی‌کشی باشد (به طور دقیق 2.8 میلیارد دلار در سال 2021 ارزش دارد)، اما به ندرت یک روند جدید در فناوری است. کلاهبرداری از زمانی که تکنولوژی وجود داشته است، وجود داشته است و حتی نسخه آزمایشی اصلی آیفون اپل کاملا جعلی بود. ماکت اصلا کار نکرد. استیو جابز یک طراحی رقص با دقت ساخته شده را دنبال کرد تا مخاطبانش را گمراه کند که فکر کنند چنین است. آیا او دروغ می گفت؟ یا اینکه او حقیقت را زودهنگام می گفت؟

با توجه به اینکه چند نفر از شما ممکن است این مطلب را در آیفون بخوانید، ادعاهای بزرگ او به سختی کلاهبرداری محسوب می شود. پس از همه، او انجام داد در نهایت به وعده هایش عمل کند. با این حال، رسوایی‌های صنعتی از درام الیزابت هولمز و ترانوس در حال انجام گرفته تا تروور میلتون که با کامیون‌های نیکولا وان در سراشیبی حرکت می‌کند (و به خاطر مشکلاتش محکوم به کلاهبرداری می‌شود) نشان می‌دهد که این بازار چقدر می‌تواند پیچیده باشد.

بنابراین، چگونه الگوبرداری از این نوع رفتار به بخشی عادی از فرهنگ فناوری تبدیل شد؟ “تقلیب تا زمانی که آن را بسازی” یک تعبیر به دلایلی است، اما برخی آن را بیش از حد به دل گرفته اند. این صنعت برای خود چاله ای حفر کرده است که اکنون باید از آن خارج شود. بنیانگذاران باید راهی برای تعادل آرمان گرایی و اعتماد به نفس با خودآگاهی و پیگیری بیابند.

قاعده، نه استثنا

مطمئناً، افراد رویایی مانند جابز و ایلان ماسک، اسطوره‌هایی برای اجرای نمایش‌های موفق Hail Mary هستند، اما وعده‌های بیش از حد، تحویل کمتر یا به سادگی رها کردن توپ رایج‌تر است. این گروه نوظهور از بنیان‌گذاران استارت‌آپ و متفکران بزرگ به فرهنگی تلقین شده‌اند که در آن تشویق می‌شود بزرگ صحبت کنند، اما زمانی که نتوانید به وعده‌های خود عمل کنید، عواقب بسیار واقعی وجود دارد.

هولمز نمونه کامل آن است – دلیلی وجود دارد که آنها سریال Hulu درباره این رسوایی ساخته اند و اینکه محاکمه او هنوز در سرفصل اخبار امروز است. این به این دلیل است که بسیاری از ما معتقد نیستیم که کسی مانند وایل ای. کایوت به یک دیوار آجری، موکسی لازم برای فرود در یک دیوار آجری را داشته باشد، زیرا می‌دانیم این چیز هرگز کارساز نخواهد بود.

نمونه هایی از ترک تحصیل، نادیده گرفتن مخالفان، وحشیانه ترین ایده هایی که به برندهای روزمره تبدیل شدند، وجود دارد. اما آنها استثنا هستند، نه قاعده. اگر زمین شما فقط به دود و آینه متکی است، شما نقطه تفاوت جابز را از هلمز و میلتون از دست داده اید.

این نوع استراتژی سریع صحبت کردن می توان انجام شود، اما به این معنا نیست باید بودن. بنابراین، چگونه فرهنگ کلاهبرداری را متوقف کنیم؟

شهرت ویران صنعت فناوری

صنعت فناوری پر از اخلالگران بزرگ بعدی است. همین یک روز، شرکتی را دیدم که نمکدان های بلوتوثی (با چراغ و بلندگو!) می فروخت و تنها چیزی که می لرزد سرم است. این یک کلاهبرداری نیست – من فقط نمی دانم که آنها قرار است چه مشکلی را حل کنند.

اما خارج از سطل معامله، صنعت فناوری مملو از موفقیت‌های بزرگ است که هاله‌ای بر صنعت می‌افکند. خریدارهای میلیارد دلاری به قدری اتفاق می افتند که تقریباً نسبت به آنها حساس شده ایم. یک ضرب‌کننده نیرو وجود دارد که نمی‌توان با آن مقایسه کرد، زیرا شرکت‌های معمولی به صورت خطی مقیاس می‌شوند، اما شرکت‌های فناوری به صورت مجازی (و سریع) مقیاس می‌شوند.

فیس‌بوک خودش به‌صورت ویروسی رشد کرد، همان‌طور که شورشی که در پلتفرم آن شکل گرفت، رشد کرد. افراط‌گرایان سیاسی، «سریع حرکت کن و چیزها را بشکن» مارک زاکربرگ را کمی بیش از حد تحت اللفظی برداشت کردند: روح این عبارت قرار است در مورد شکستن چیزها برای بازسازی بهتر آنها باشد، نه فقط تخریب بی‌هدف.

یکی از دام‌هایی که بنیانگذاران استارت‌آپ در آن گرفتار می‌شوند، چیزی است که من آن را «مجتمع رویایی» می‌نامم. ما با شنیدن داستان‌های افرادی بزرگ می‌شویم که همه شک‌ها را به جان هم انداختند و برای موفقیت پشتکار داشتند، زیرا آنها به تنهایی چشم‌انداز داشتند و راه درست را می‌دیدند. اما هیچ‌کس درباره بازخوردها و توصیه‌های معتبری که این افراد از تیم اطراف خود جمع‌آوری کرده‌اند، به شما نمی‌گوید. حتی افراد رویایی نیز برای تصمیم گیری صحیح و ترسیم بهترین مسیرها به مرزهای واقعیت نیاز دارند.

فرهنگ کلاهبرداری طیفی به اندازه خود فرهنگ فناوری است و تشخیص تفاوت بین نوآوری صادقانه و کلاهبرداری های غیر صادقانه دشوار است. در واقع، بدترین بخش کاری که هولمز انجام داد آسیب رساندن به نوآوری به عنوان یک کل بود. اقدامات او یک اثر دلخراش ایجاد کرد. حداقل تا یک دهه آینده هیچ کس قرار نیست روی یک “کلون ترانوس” مشکوک سرمایه گذاری کند.

فقط خون در آب نیست، بلکه مسموم شده است.

مسیر رستگاری

درمان فرهنگ کلاهبرداری با دقت لازم شروع می شود. بررسی مناسب می‌توانست همه چیزهایی را که در شرکت‌هایی مانند ترانوس و نیکولا پیش می‌رفت، آشکار کند. سرمایه گذاران ممکن است پروفایل های ریسک بالاتری داشته باشند، اما دلیلی وجود ندارد که صرفاً احتیاط را به باد بیاورند. در دره سیلیکون پول بسیار سست و آسانی وجود دارد، و مدهای بدون ماده مستحق تامین مالی نیستند.

لزوماً موسسان استارت آپ به خاطر داشتن اهداف عالی مقصر نیستند. شما نمی توانید از کسی بخواهید که رویا نبیند. تنها دلیلی که هر چیز جدیدی ساخته می شود این است که مردم رویاهای بزرگی دارند و می دانند چگونه آنها را به واقعیت تبدیل کنند.

اما کلاهبرداری‌هایی مانند Theranos زمانی اتفاق می‌افتد که سرمایه‌گذاران فرصت‌هایی را انباشته می‌کنند و بدون اینکه زحمت نگاه کردن به فناوری زیربنایی را به خود زحمت دهند، به سرمایه‌گذاری در آن ادامه می‌دهند. اخلاق در VC ها، انکوباتورها، شتاب دهنده ها و سایر شرکت های سرمایه گذاری باید اعتبار را بیش از هر چیز دیگری ارزش قائل شود. داشتن ایده های بیرونی مشکلی ندارد، اما لازم است که آنها را زودتر و خیلی بیشتر تأیید کنید.

کارآفرینان جدی وجود دارند – آنها را تشویق کنید

تشویق اصالت درمان فرهنگ کلاهبرداری است. بنیان‌گذاران زیادی وجود دارند که نمی‌خواهند با شارلاتان‌های جهان ارتباط برقرار کنند. کارآفرینان جدی وجود دارند که واقعاً در راستای منافع مشترک عمل می کنند. تنها چیزی که آنها نیاز دارند تشویق و حمایت است (بیش از حد معمول) از افرادی که صادقانه بگویم هرگز سزاوار آن نبودند.

مشکل اینجاست: اگر قرار است توسط افرادی که قوانین را رعایت نمی کنند مورد ضرب و شتم قرار بگیرید، انگیزه کمی برای پیروی از قوانین دارید. و حتی اگر بنیانگذارانی مانند هولمز در جریان کلاهبرداری‌های فناوری تیتر اخبار می‌شوند، حقیقت این است که او تنها کاری را انجام می‌داد که سرمایه‌گذاران و هیئت‌مدیره‌اش قبول و تشویق می‌کردند.

اگر می‌خواهیم فرهنگ کلاهبرداری را قبل از رسوایی بزرگ بعدی در صنعت متوقف کنیم، باید بنیان‌گذاران خوب، صادق و صادقی را تشویق کنیم که برای دیگران الگو باشند. در غیر این صورت، ما در این چرخه معیوب گیر کرده ایم. اگر به زودی کاری انجام ندهیم، حداقل چیزی برای تماشا در Hulu خواهم داشت.

کریس کاردینال یک اصل موسس است استودیو سیناپس.