من هزینه کرده ام زمان زیادی در VR برخی از آن قابل توجه است. برخی، نه چندان اما در SXSW امسال در آستین، تگزاس، من این شانس را داشتم که یک تجربه مجازی به نام را امتحان کنم بدن من که چشمان من را به آنچه این فناوری واقعاً می تواند انجام دهد باز کرد. من “فراتوره” را کاوش نکردم. در عوض، باید خودم را کشف کنم.
بدن من یک تجربه داستان سرایی تجربی است. این تعاملی است، اما به خودی خود یک «بازی» نیست. در عوض، محیط VR بیننده را در بدن فردی با جنسیت متفاوت از جنسیت خود قرار می دهد. من یک مرد سیس هستم که ارائه می دهد و هنرمندانی که آن را ساخته اند، من را تبدیل به یک زن زنانه کردند.
تطبیق کردن
هنرمندان یک هدست HTC Vive را روی سرم گذاشتند و چندین ردیاب حرکت را به بدنم بستند. مچ پا، مچ دست، بالای بازو و کمر من هر کدام یک ردیاب داشتند که مطابق با مدل سه بعدی بدن یک زن در داخل دنیای مجازی بود.
تنظیمش کمی طول کشید، اما وقتی آماده شد، از چشمانش نگاه می کردم. بازوان من بازوان او بود. پاهای او پاهای من بود. سینه های من… صبر کن، صبر کن.
هنرمندان مرا تشویق کردند تا با نگاه کردن به خودم و به آینه‌ای که مستقیماً روبروی من قرار داشت، قسمت‌های مختلف بدن «م» را کشف و لمس کنم. این توهم کاملاً کامل نبود، اما از یک سد روانی که تعداد کمی از رسانه‌ها تا به حال داشته‌اند، عبور کرد. وقتی بازی‌های ویدیویی را با آواتار با جنسیت متفاوت بازی می‌کنم، ممکن است احساس کنم شخصیتی که کنترل می‌کنم «من» است. اما در اینجا، من در این بدنه زندگی کردم به گونه ای که حتی سایر بازی های واقعیت مجازی نیز واقعاً از بین نمی روند.
بالا بردن دستانم برای لمس بازوهای “من” طبیعی بود. مطمئن نیستم که آیا این به این دلیل است که حرکت من به صورت دقیق ردیابی شده است یا به این دلیل که هنرمندان من را برای چیزی که قرار است ببینم آماده کرده اند. اما کمی هم احساس ناراحتی می کرد. من درون این بدن بودم، اما اینطور نبود مال خودم. من بدنم را به خوبی می شناسم. من بازوهای نسبتا محکمی دارم من مقدار زیادی موی بدن دارم. من سینه ندارم من هیچ کدام از اینها را با بدن این زن مشترک نداشتم.
وقتی قسمت‌های خاصی از بدنم را لمس می‌کردم – مانند بازوها، پاها، شکم و سرم – مدل در آن نقطه شروع به درخشش می‌کرد. سپس یک کلیپ صوتی پخش می شد. بدن منتیم ‘s با حدود 20 ترنس مصاحبه کرد تا اجازه دهند کلمات و داستان های آنها این تجربه را هدایت کند و شما صدای آنها را در حین کاوش بشنوید.
کامرون کوستوپولوس می‌گوید: «ما می‌خواستیم به احساس واقعی نارسایی جنسیتی و تظاهرات فیزیکی آن بپردازیم». بدن منخالق برای انجام این کار، ما می‌خواستیم که شما با بدن خودتان ارتباط برقرار کنید و سپس از طریق آن با این داستان‌های ترنس ارتباط برقرار کنید.»
بدن پس از بدن
با حسن نیت از Body of Mine
بعد از چند کلیپ، تجربه تغییر می کند. بدنی که شروع به کاوش می کنید در اثری درخشان و مسحورکننده ناپدید می شود که بخش هایی از بدن شما را ذره ذره حل می کند. سپس، در آینه، شروع به دیدن اجساد بیشتری می کنم که یکی پس از دیگری ظاهر می شوند.