Crabtree- می گوید: «ماهیت تأثیر بر اجراکنندگان منحصر به فرد است، به ویژه با ابزارهای هوش مصنوعی مولد که می توانند برای بازسازی تصویر، شباهت، یا شخصیت صدا، یا انجام کارهایی که در ابتدا فکر نمی کردند انجام دهند، استفاده شوند. ایرلند. “این یک نگرانی است.”
بازیگران، مانند همه آمریکایی‌ها، در برابر تخصیص تجاری هویت خود با حق تبلیغات محافظت می‌شوند – که به عنوان حقوق نام، تصویر و تشبیه نیز شناخته می‌شود. SAG می‌خواهد با افزودن «رضایت آگاهانه» به قراردادهای آتی، از این حمایت‌ها حمایت کند و شرایط استثمارگرانه مانند نمونه خون آشام را کنار بگذارد: اتحادیه استدلال می‌کند که انواع خاصی از استفاده از هوش مصنوعی باید افشا شود و جبران شود.
اما نویسندگان نمی توانند به همان شیوه بر حقوق تبلیغات تکیه کنند. اگر صاحب حقوق باشند، می توانند در صورتی که کارشان توسط مدل های زبانی بزرگ یا LLM ها خراشیده شود، درخواست توسل یا غرامت کنند، اما تنها در صورتی که اثر حاصل، بازتولید یا مشتق شده از خط آنها تلقی شود. دانیل جرویس، استاد مالکیت معنوی و قانون هوش مصنوعی در دانشگاه واندربیلت می گوید: «اگر هوش مصنوعی از صدها متن یا بیشتر یاد گرفته باشد، این احتمال زیاد نیست.
و این خراش دادن است که برای اجراکنندگان اعمال می شود که به نمایندگان استعدادها مربوط می شود. لی برچین، وکیل سرگرمی می‌گوید که او بیش از همه نگران این است که ویژگی‌های ارزشمند مشتریانش به گونه‌ای استخراج شود که به راحتی قابل شناسایی نباشد. تصور کنید تهیه‌کننده‌ای یک اجرای دیجیتالی را با شدت دنزل واشنگتن تداعی می‌کند در حالی که دستمزدش را کاملاً پایین می‌آورد. برچین می‌گوید: «بیشتر قراردادهای مذاکره شده با مجریان روی دوربین شامل محدودیت‌هایی برای استفاده از نام، شباهت، عملکرد در هر اثر دیگری غیر از کاری است که برای آن استخدام شده‌اند. من نمی‌خواهم استودیو بتواند از عملکرد برای آموزش هوش مصنوعی نیز استفاده کند.» به همین دلیل است که همانطور که Crabtree-Ireland توضیح می دهد، بسیار مهم است که هوش مصنوعی را به عنوان آمیزه ای از انسان های بی شماری بازفراز کنیم.
اما مردم مهم است که آنچه که آنها تماشا می کنند توسط یک هوش مصنوعی آموزش دیده بر روی فیلمنامه ها و اجراهای انسانی ساخته شده باشد؟ وقتی روزی برسد که ChatGPT و سایر LLM ها بتوانند صحنه های قابل فیلمبرداری را بر اساس دستورات ساده تولید کنند، اتاق های نویسندگان محافظت نشده برای رویه های پلیس یا کمدی ها احتمالاً کوچک می شوند. صداپیشه‌ها، به‌ویژه آنهایی که قبلاً به خاطر بازی‌های جلوی دوربین شهرت نداشتند، نیز در خطر واقعی هستند. هانی فرید، استاد دانشگاه کالیفرنیا، برکلی که متخصص در تجزیه و تحلیل دیپ‌فیک است، می‌گوید: «کلون‌سازی صدا اساساً اکنون یک مشکل حل شده است.
در کوتاه مدت، اکثر بازیگران تولید شده توسط هوش مصنوعی ممکن است مانند رایان رینولدز تقلبی ظاهر شوند: به طرز وحشتناکی دوست داشتنی نیست. به نظر می‌رسد مردم کتاب‌های صوتی ساخته‌شده با هوش مصنوعی یا صدای دارث ویدر را که به‌صورت دیجیتالی رندر شده است بپذیرند تا فیلمی که بر روی شانه‌های یک قهرمان اکشن مجسمه‌سازی شده با هوش مصنوعی قرار دارد.
با این حال، در دراز مدت، اگر تکرارکننده‌های هوش مصنوعی از دره عجیب و غریب فرار کنند، مخاطبان آینده ممکن است اهمیتی ندهند که بازیگر مقابلشان انسان است یا خیر. متیو ساگ، استاد حقوق و هوش مصنوعی در دانشگاه اموری می‌گوید: «این پیچیده است. «کار نویسندگی را می توان به شکلی حاشیه ای یا پیش رونده مورد تجاوز قرار داد. احتمالاً اجراکنندگان به روشی همه یا هیچ جایگزین خواهند شد.»
در حالی که هفته آینده اتحادیه بازیگران و استودیوهای هالیوود وارد مذاکرات می شوند، نگرانی اصلی عدالت اقتصادی خواهد بود: اتحادیه بیان می کند که “حفظ سبک زندگی طبقه متوسط” برای اعضای صنف دشوارتر شده است. اتحادیه‌ها استدلال می‌کنند که بین موفقیت یک فیلم یا نمایش تلویزیونی و غرامت باقی‌مانده، و همچنین فاصله‌های طولانی‌تر بین فصل‌های کوتاه‌تر، که به معنای زمان کمتری برای کار است، یک گسست مدرن وجود دارد.
در این زمینه، هوش مصنوعی می‌تواند بازی بعدی هالیوود برای تولید محتوای بیشتر با انسان‌های کمتر باشد. مانند رینولدز تولید شده توسط هوش مصنوعی، اگر آنقدر حیاتی نبود، همه چیز پیش پا افتاده بود. به این ترتیب، اعتصابات اتحادیه همچنان یک احتمال است. Crabtree-Ireland می گوید: «آنها یک مدل کسب و کار 2023 برای پخش جریانی با یک مدل کسب و کار 1970 برای مجریان و نویسندگان و دیگر خلاقان در صنعت دارند. “این خوب نیست.”