با شبیهسازی مریخ، هنی پیشنهاد میکند که ناسا باید خدمه را برای علائم خطر، مانند علائم افسردگی، تحریکپذیری شدید و بدخلقی، و تغییر در الگوهای خواب و غذا خوردن، تحت نظر داشته باشد. و برای خدمه، او ایجاد روال هایی از جمله آیین های اجتماعی و تلاش برای دستیابی به دنیای خارج، نه فقط به کنترل ماموریت ناسا، برای کاهش احساس انزوا را توصیه می کند.
به نوبه خود، هاستون قصد دارد با پیش بینی کمبود آزاردهنده صدا در محیط شبیه سازی شده مریخ، ویدئوهایی از مکان های آشنا و ضبط های صوتی صداها و موسیقی هایی که برای او معنادار هستند را به همراه داشته باشد. او همچنین قصد دارد از مدیتیشن برای مقابله با اضطراب استفاده کند.
Chapea بر اساس آزمایشهای قبلی مشابه مریخ، از جمله شبیهسازی Hi-SEAS با بودجه ناسا در دامنه شمالی آتشفشان Mauna Loa در هاوایی ساخته شده است. Hi-SEAS شش آزمایش را بین سالهای 2013 و 2018 انجام داد که آخرین آزمایش تنها پس از چهار روز متوقف شد و یکی از خدمه مجبور شد پس از تحمل شوک الکتریکی به بیمارستان منتقل شود.
کیت گرین، نویسنده روزی روزگاری در مریخ زندگی می کردم، در اولین خدمه Hi-SEAS بود که به مدت چهار ماه در زیستگاه زندگی کرد. (یکی از خدمه او سیان پراکتور، زمین شناس و هنرمندی بود که بعداً با SpaceX Inspiration4 در مدار پرواز کرد.) گرین فکر می کند این برنامه ها مفید هستند. او میگوید: «آنچه آنها را ارزشمند میکند، طراحی آزمایشی متفکرانه است. “من فکر می کنم در نظر گرفتن عوامل انسانی درگیر در یک ماموریت فضایی طولانی مدت بسیار مهم است. همانطور که کیم بینستد، رئیس Hi-SEAS، اغلب میگوید: «اگر مشکلی از نظر روانی یا جامعهشناختی با خدمه پیش بیاید، میتواند به اندازه انفجار یک موشک فاجعهبار باشد».
اشلی کوالسکی، که در یک شبیهسازی هشت ماهه مریخ به نام SIRIUS-21 که توسط ناسا و آژانسهای فضایی روسیه، فرانسه و آلمان اجرا میشد، خدمت کرد، میگوید که آنها همچنین برای کمک به خدمههای آینده از نظر روانی برای آماده شدن از قبل خوب هستند. او میگوید: «تا زمانی که در آن نوع محیط قرار نگیرید، واقعاً نمیدانید که چگونه به مسائل و موقعیتهایی که پیش میآیند، واکنش نشان میدهید».
در نهایت، یک ماموریت واقعی مریخ بسیار سخت تر از هر شبیه سازی روی زمین خواهد بود. این فضانوردان باید نگران تهدیداتی مانند تشعشعات فضایی، اثرات میکروگرانش بر سلامتی و کمبود آب، غذا، نیرو و هوای قابل تنفس باشند. و بر خلاف داوطلبان Chapea، اگر آنها از خدمه خود مریض شوند، نمی توانند به سادگی ترک کنند.
اما هاستون به جنبه مثبت این موقعیت منحصر به فرد نیز اشاره می کند. “مردم منفی مطرح می کنند: “شما چهار نفر خواهید بود که اعصاب یکدیگر را به هم می زنید.” اما ما همچنین تبدیل به یک واحد فوقالعاده میشویم که میتواند کارها را انجام دهد و یکدیگر را به روشی درک کند که اکثر مردم در محل کار خود ندارند.» او میگوید. “شما خیلی به هم وابسته خواهید شد و همچنین به هم نزدیک خواهید شد. دیدن آن نتیجه شگفت انگیز خواهد بود.”